Het maandloon van een Peruaan varieert sterk naargelang de sector waarin hij/zij werkt, van praktisch niets tot heel veel (in verhouding). Er is dan ook een grote kloof tussen arm en rijk. Je kan hier enorm veel erbarmelijke huizen tegenkomen, maar ook kastelen.
Wat er ook van zij, gemiddeld verdient een Peruaanse familie 500 soles (ongeveer 125 euro) per maand. Het is hallucinant om te zien welk aandeel hiervan naar voedsel gaat als je dit vergelijkt met België. Veel Peruanen gaan uit eten omdat dit gewoonweg veel goedkoper is dan zelf koken. Voor 2 a 3 soles (minder dan 1 euro) kan je een maaltijd met soep, hoofdgerecht en een drankje krijgen. Dit lijkt spotgoedkoop, maar voor een gezin met twee kinderen betekent dit 12 soles per dag. Neem nu zelfs nog 10 soles, dan is dit 300 soles per maand, meer dan de helft van het maandloon van de familie. Veel gezinnen kunnen zich dan ook enkel rijst met aardappelen veroorloven als ze zelf koken.
De huur van een klein huis buiten het centrum (voor 3 mensen, maar men leeft er met meer in) kost maandelijks 200 soles, zonder water, gas en elektriciteit. In het centrum spreekt men enkel in dollars.
Dus, na het betalen van het eten en het huis, blijft eigenlijk niets meer over voor vervoer, kledij, ... Het is dan ook niet verwonderlijk dat er zo veel kinderen moeten werken en zaken verkopen op straat of aanbieden om jou schoenen voor 1 sol te poetsen. Vaak zetten ze hun werk ook na middernacht voort.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten